Mieloguard Glyco

Problemy z drętwieniem kończyn

Мrowienie i pieczenie kończyn to stan, który specjaliści medyczni nazywają "parestezją". Parestezje to charakterystyczny sygnał, że coś jest nie tak z Twoimi nerwami. Możesz sobie wyobrazić mrowienie jako oznakę pewnego rodzaju przeciążenia układu nerwowego.

Kiedy ścieżki układu nerwowego są w stanie optymalnym, wtedy sygnały elektryczne podróżują szybko i płynnie w dół kręgosłupa przez nerwy obwodowe do ich miejsca przeznaczenia. W tym przypadku mamy również doskonałe przewodzenie wrażeń czuciowych (np. dotyku) z kończyn do mózgu.

W sytuacji, gdy którykolwiek z naszych nerwów jest poddawany stałemu naciskowi, prowadzi to do zakłóceń w ruchu impulsów nerwowych. Układ nerwowy nie przenosi już wrażeń dotyku i bólu z taką samą skutecznością, nasze ruchy stają się trudne lub niemożliwe. Zaczynamy doświadczać drętwienia i przestajemy odczuwać takie rzeczy jak dotyk, nacisk, przyjemność. Czasami pojawiają się nowe wrażenia czuciowe, których nie powinniśmy mieć - pieczenie, kłucie, łaskotanie, pulsowanie, ból.

Przyczyny drętwienia

Przyczyny parestezji mogą być bardzo różne. Jednym z typowych powodów jest uszkodzenie centralnego lub obwodowego układu nerwowego. Uszkodzenie to może być tymczasowe (odwracalne) lub trwałe.

Uciskowi nerwu towarzyszy zwykle ucisk tętnic zaopatrujących go w krew. Nerwy bez stałego dopływu tlenu i glukozy nie są zbyt wydajne, a nawet mają tendencję do "zasypiania". Z pewnością masz osobiste doświadczenia z tym zjawiskiem, jeśli zazwyczaj śpisz z ręką pod poduszką lub siedzisz ze skrzyżowanymi nogami.

Wraz z usunięciem ucisku, komórki nerwowe stopniowo "budzą się" i zaczynają powracać do swojej normalnej aktywności. Ten powrót do normalności często jest odczuwany jak "szpilki", ponieważ układ nerwowy przechodzi przez fazę nadpobudliwości i drażliwości, aż do pełnego wznowienia normalnego funkcjonowania. W zdecydowanej większości przypadków „szpilki" są pozytywnym znakiem.

W niektórych przypadkach jednak nie są, a drętwienie może wynikać z uszkodzenia neuronu, który pozostaje uwięziony pomiędzy stanem uśpionym a aktywnym – wtedy wytwarza spektrum nieprzyjemnych sygnałów, w tym ból. Typowymi przykładami są zespół cieśni nadgarstka i neuropatia cukrzycowa, w których mrowienie nie jest oznaką przechodzenia w stan aktywności, ale świadczy o zagrożenia.

Parestezje, którym towarzyszą inne objawy, mogą sygnalizować chorobę podstawową. Osoby z częstymi, niewyjaśnionymi drętwieniami w kończynach powinny skonsultować się z neurologiem, zwłaszcza jeśli objawy utrzymują się przez dłuższy czas. Należy obowiązkowo zwrócić się o pomoc medyczną w nagłych przypadkach, gdy drętwienie pojawia się niespodziewanie i jest związane z trudnościami w mówieniu, niemocą i niemożnością poruszania mięśniami twarzy oraz osłabieniem.